หมานคร
หมานคร เล่าเรื่องของ ป๊อด ชายหนุ่มบ้านนอก ‘ผู้ไม่มีความฝันและ...ไม่มีหาง’ เดินทางเข้ามาหางานทำในเมืองกรุง จนเขาได้พบกับ จิน แม่บ้านสาวผู้เปี่ยมไปด้วยความฝัน... ป๊อดหลงรัก จิน ในทันทีที่พบ ด้วยความใสซื่อและจริงใจของเธอ แต่อุปสรรคความรักระหว่างเขาและจินไม่ใช่ชายอื่นใด แต่คือ ‘ความฝันที่เอื้อมไม่ถึง’ ของจินนั่นเอง
หนังเรื่องนี้พล๊อตเรื่องหลักเป็นหนังแนวรักน้ำเน่า แต่ด้วยองค์ประกอบต่างๆที่เข้ามาช่วยสร้างความน่าสนใจให้กับตัวหนัง ทำให้ผมได้อะไรมากมายมหาศาลกับหนังเรื่องนี้ เช่นพล็อตรองที่ประชดประชันคนกรุงที่เด็ดขาด มุขล้อสังคมเมือง รวมไปถึง องค์ประกอบศิลป์ มุมกล้อง โทนสี ที่ถ่ายทอดอารมณ์ได้อย่างดี
sequence ในหนังเรื่องนี้จากความเข้าใจของผม
1.สี เป็นตัวที่เข้ามาสร้างอารมณ์และความต่อเนื่องให้กับหนัง
2.นิ้วชี้ เป็น link ที่สร้างความสัมพันธ์ระหว่างป๊อดกับเพื่อน และทำให้ต้องออกจากโรงงานมาทำงานที่บริษัท ทำให้ป๊อดรู้จักกับจิน
3.จิน เป็นคนที่ทำให้ป๊อดรู้จักกับความรัก สุดท้ายก็ทำให้ป๊อดเป็นคนที่มีหางเหมือนกับคนกรุง
4.ความรัก เป็นสิ่งที่เข้ามาเปลี่ยนชีวิตของป๊อด และทำให้เขาต้องทำทุกอย่างเพื่อมัน
5.หนังสือปกขาว เป็นสิ่งที่ทำให้จินเป็นคนมีฝันเข้ามาเปลี่ยนชีวิตของจิน และทำให้จินเข้ามากรุงเทพเพื่อตามหาความฝัน
6.ความฝัน เป็นสิ่งที่จับต้องไม่ได้ แต่มันเป็นสิ่งที่เข้ามาทำให้จินต้องคอยตามหามัน
7.ฝรั่งชื่ออังเดร เข้ามาสร้างความเชื่อมั่นที่ทำให้จินจะได้พบกับความฝัน และก็ยังทำให้ความฝันของจินดับสลายไป
8.เสียงบรรยาย ที่เข้ามาเป็นตัวเชื่อมให้หนังดำเนินเรื่องไปได้ดี
หมานคร น่าจะเป็นหนังที่มีความต่อเนื่องทำให้เกิดความสมดุลไว้หลายชั้นเสียเหลือเกิน ทั้งความสมดุลระหว่างความเป็นศิลป์และความเป็นตลาด ความสมดุลของความเป็นไทยและความเป็นสากล ความสมดุลของหนังโทนหนักๆ และหนังแนวใสๆ ทำหนังออกมาได้สมดุลไปแทบทุกส่วนที่ต้องการ แฝงมุมมองของศิลปะไว้แทบทุกอณู การนำเสนอของหนังดูไทยชนิดที่ดูเผินๆ แต่ก็ไม่รู้สึกเชยเลย และตัวหนังก็ทำให้ยิ้มไปกับมันพร้อมกับแถม ‘ข้อคิด’ ให้กลับมาย้อนมองตัวเอง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น